Murarka ogrodowa

Murarka ogrodowa

Oferujemy ule wraz z materiałem gniazdowym - rurki trzcinowe. Koszt 1500 kokonów murarki ogrodowej na 1 ha – 900 zł netto + 23% VAT

Murarka ogrodowa, murarka ruda (Osmia rufa) – gatunek samotnej pszczoły z rodziny miesierkowatych (Megachilidae). Jest wykorzystywana gospodarczo do zapylania upraw.

Jest to średnich rozmiarów pszczoła, nieznacznie mniejsza od pszczoły miodnej. Długość ciała samic wynosi ~12mm, samców ~8mm. Ubarwione w przeważającej części czarno-rdzawo. U samców głowę porasta kępka białawych włosków, podczas gdy głowa samicy jest całkowicie czarno owłosiona. Długość ich języczka wynosi jedynie ~4.8mm, co powoduje, że nie są w stanie zapylić niektórych roślin.

Z badań wynika, że murarka ogrodowa odwiedza około 150 gatunków roślin należących do 37 rodzin systematycznych. Jest znakomitym zapylaczem, spowodowało to wykorzystywanie tej pszczoły gospodarczo. Murarka, nie wiąże się z jedną rośliną. W czasie jednego oblotu, odwiedza większą ilość roślin, pobierając z każdej pożytek i w efekcie zapyla większą ilość gatunków. Poleca się ją działkowcom, sadownikom zarówno w uprawach otwartych jak i szklarniach lub tunelach foliowych. Przyjmuje się, że 3 tyś samic murarki ogrodowej może zastąpić w roli zapylacza dwa ule pszczół miodnych, które średnio liczą po kilkadziesiąt tysięcy robotnic. Murarka ogrodowa podobnie do innych pszczół samotnic nie wymienia się informacjami na temat miejsca zbioru pokarmu i jego atrakcyjności. Powoduje to, że teren otaczający gniazdo jest penetrowany z jednakowym nasileniem w różnych kierunkach. Jedyną wadą murarki są dość krótkie loty sięgające jedynie ~300m. Obloty dalsze zdarzają się głównie wtedy, gdy kolonia znajduje się w pobliżu dużej plantacji roślin uprawnych, lub pszczołom brakuje pokarmu w najbliższym otoczeniu.

Pozytywną cechą murarki, z naszego punktu widzenia, jest to, iż jest ona pszczołą łagodną. Nie tworzy, na wzór pszczół miodnych, zhierarchizowanych rodzin (rojów), nie broni gniazd, w związku z tym, nawet w przypadku bliskiego kontaktu, nie jest agresywna w stosunku do człowieka, dlatego też coraz częściej rolnicy, ogrodnicy czy działkowcy zakładają hodowlę tych pszczół.

Pod koniec marca, lub na początku kwietnia, gdy pogoda pozwala już na obloty pszczół kokony powinniśmy wystawić niedaleko przygotowanego mieszkania. Zasiedlone od kwietnia do końca maja rurki gniazdowe należy pozostawić na miejscu do jesieni. Wstrząsy towarzyszące przenoszeniu lub przewożeniu skrzynek gniazdowych w trakcie żerowania larw mogą bowiem powodować ich odpadanie od pokarmu i zamieranie. Najlepiej jest zabrać zasiedlone gniazda z miejsca stacjonowania nie wcześniej niż w połowie września. Należy również przeprowadzić selekcję kokonów. Czynność ta sprowadza się do wybrania do dalszej reprodukcji najlepiej wykształconych oprzędów, usunięcia kokonów spleśniałych i pozbycia się larw pasożytów.

Źródło: http://5ty.pl/index.php/murarka-ogrodowa-hodowla/